Angelika
Yıldız RamazanoğluAngelika Quotes
You can find Angelika quotes, Angelika book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap."Kocam çok istersen yaparsın, sızlanmaya gerek yok ki diyor, ama ikimiz de işten geldiğimizde, kapıdan birlikte girdiğimizde, alışık olduğumuz nizam, birimizi mutfağa, ötekini televizyonun ya da bilgisayarın başına yolluyor. "
Hiçbir entelektüel erkek, karısına kendini eve ada demeyi onuruna yediremez ama yaşamın böyle tecelli etmesinden gizli bir sevinç duymamak da ellerinde değildir. Olup biteni sessizce seyrederler genelde, kaderin, ağlarını kadının üzerine örüp, onu gündelik hayata boğmasına memnuniyetle izin verir birçoğu."
Nilay "Dantel işlemenin yerini internet başında mail yazmak aldı" derken haksız mı, sonuçta çoğumuz dinlenme saatlerimizi bile kutumuza gelen hak ihlalleri duyurularını başkalarına iletip birlikte karşı koymaya çalışmakla geçiriyoruz. "Şimdiki zamanın kaygılı kadınlarının payına düşen bu artık estetikten yana" diyor salondan sesi gelen biri. Birileri huzurla kanaviçesini
işlesin diye başka birileri haktı hukuktu çabalamak zorunda.
"Yazmak sanırım şöyle bir şey" diyordu, "yaşamın sürüklediği yeri netleştirmek, başka bir sürüklenme yaratmak için hayatı kağıt üzerinde yoklamak, en fazladan, perde yüzlerce kez tekrarlanan repliklerle kapanırken başka bir şey söylemeye kalkışmak. Evet, küçük bir kalkışma ama sürüklenme hissini aşındıran büyük bir iş yazmak."
Neden şiir?
Şiir kelimesinin çağrıştırdığı anlatılamaz genişlik, bilinmedik sırlar, aynalar, keşifler, hayaller, açılıp kapanan kapılardan mı? Seni bu dünyadan alıp götürecek, uzaklardan tekrar eve taşıyacak bir disipline ihtiyaç duyduğundan mı? Ruh hastalıklarına teşne olduğundan mı yoksa?
Çocuklara sarıldığımızda kendi içimizdeki son insan parçalarına tutunuyoruz aslında.
Tahmin edileceği gibi hiç kimsenin şiire ayıracak zamanı yoktu. Bu dünyada şiir yazıldığını bile bilmeden yaşayıp giderdi milyonlarca insan.
Bavula özensizce doldurulan elbiselerimin kirli vaziyette olduğunu, giyilmişler arasından yeni bir seçmeyle bu ütüsüz ketenleri, pantolonla tuniği bulup giydiğimi, düğüne gider gibi giyinmiş yolcular arasında gizli bir kederle uyuşmuş halde olduğumu, zihnimin olanları algılama eşiğini çoktan geçtiğini, dünyanın uçurumlarla dolu sivri tepelerinin kalbime mızrak gibi batışını kimse fark edemez. Çılgınca ulumak yerine, medeni insanlara özgü suskun bir nezaket içinde oturuyorum.