Bu kitabı, Roma'ya kısa bir gezi yapıp Vatikan Şehri'ni ve kitapta kullanılan en az 6 önemli mekanı ziyaret ettikten sonra tekrar okudum. Dan Brown'un kitapları her zaman benim için (belki de The Last Symbol hariç, ki bu kitap neredeyse tamamen Da Vinci Şifresi'nin yapısını kopyaladığı ve bu nedenle çok orijinal olmadığı için) iyi birer okuma deneyimi olmuştur. Bu okuma deneyimi, kitapların tartışmalı hipotezlerinin gerçekçiliğinden çok, bulmaca benzeri yapısı ve içerdiği gizem nedeniyle önemli. Dan Brown akıcı bir dil kullanıyor ama kitaplarında çok sayıda çözülmesi zor bulmacaya da yer veriyor. Belki derinlemesine incelediğinizde tutarsızlıklar ve uzak ihtimalli varsayımlar bulabilirsiniz (ki sanırım şimdiye kadar birçok yazar bunlar hakkında yazmış).
Melekler ve Şeytanlar, Katolik Kilisesi ile Bilimsel Üstyapı arasındaki mücadelenin oldukça hassas bir hikâyesini anlatıyor. Ana malzemeler olarak Vatikan'ı ve bir sonraki Papa'nın seçildiği Konklav'ı kullanıyor, fakat CERN (nükleer fizik araştırma merkezi, internetin icat edildiği yer), antimadde ve diğer çeşitli unsurları da hikâyeye katarak çok karmaşık ve akıcı bir hikâye oluşturuyor. Bulmacalar oldukça karmaşık ve Roma şehri ile Leonardo, Bernini ve Raphael dönemi hakkında uzman olmanız gerekiyor, fakat bu keyifli bir okuma deneyimi sunuyor. Filmlerin kitapların tersine bir sırayla çekilmiş olması (önce Da Vinci Şifresi, sonrasında Melekler ve Şeytanlar) komik, ancak filmler birbirlerinden oldukça bağımsız.