Anılar, Düşler, Düşünceler
Carl Gustav JungSözler ve Alıntılar
Doğa bana mucizelerle dolu geliyordu ; onun içine dalmak Her bir taş , her bir bitki ve doğanın her bir parçası canlı ve anlatılmayacak denli olağanüstüydü gözümde.O zamanlar doğaya gömülmüştüm ,insanların dünyasından tümüyle uzaklaşıp doğanın özüne emekleyerek girmeye çalışmıştım.
Benim kitaplarımın her biri kaderin isteğidir.Yazma işleminde beklenmedik şeyler olur,önceden kendime bir yol saptayıp yazamam.Bu özgeçmiş de ,baştan düşündüğümden çok farklı bir yere yöneldi.İlk anılarımı yazmak zorundayım , çünkü onları bir gün bile ihmal etsem hoş olmayan fiziksel belirtiler başlıyor.Çalışmaya başlar başlamaz bunlar yok oluyor ve zihnim berraklaşıyor.
Yaşam bana hep kök gövdeden beslenen bir bitkiyi anımsatır. Yaşamın kök gövdesinde saklandığı ve görünmez olduğu doğrudur. Toprağın üzerinde görünense yalnızca tek bir yaz dayanır; sonra da solar gider. Kısa ömürlü bir görüntü bu. Yaşamların ve medeniyetlerin sonu gelmeyen oluşumlarını ve yok olup gidişlerini düşündüğümüzde mutlak bir hiçliğin etkisinden kurtulamayız. Buna karşın ben, hiçbir zaman sonsuz akışın altında yaşayan ve sürekliliği olan bir şeyin var olduğu duygusunu yitirmedim.
İnsanlara gelince ; adları ilk günden beri kader kitabımda varsa , belleğime bir daha hiç silinmemecesine yazıldılar ve onlarla her karşılaşma aynı zamanda belleğimi yenilemek anlamına geldi.
Dış dünya, içsel olanın yerini alamaz. Bu nedenle, dışsal olaylar açısından yaşamım zengin değil. Onlarla ilgili söyleyecek fazla bir sözüm de yok; anlatsam boş ve içeriksiz oldukları duygusuna kapılırım. Kendimi yalnızca içimde olup bitenlerle anlayabilirim. Yaşamımı benzersiz kılanlar onlar..."