Ankara Öyküleri
KolektifQuotes
Sonra çekine çekine ellerini tutacağım. Onları küçük buselerle parmaklarının ucundan bileklerine kadar öpeceğim. O çocuk yüzünden mesut bir tebessüm bana bakacak. Kendisini kucaklarken okşarken ve öperken hiçbir mukavemet göstermeyecek
Sıkılmak diye bir şey yoktu. Sıkılmak, boş, amaçsız varlıklara göreydi.
Sayfa 153 - minvalKitabı okudu
Dört yılınızı verdiğiniz bir insanın sizin için kurduğu son cümle, ''Acelem var, gitmem lazım'' olabiliyormuş.
Sayfa 21 - minvalKitabı okudu
''Umut en iyi ilaçtır, eczanesi de akıldır.''
Sayfa 96 - minvalKitabı okudu