Unutmayalım ki insan başkaları için değil, kendisi için düşündüğünde insan olur. Bu, başkalarını düşünmekten tamamıyla faklı bir şeydir. Ahlâkî olarak başkalarını kişinin kendisine öncelemesi bir erdemdir. Ama fikri olarak başkalarını kendisine öncelemek, düşünmenin erdemsizliğidir.