“Aradan birkaç ay geçmişti ki bir gün Agos’tan Hrant Dink aradı: “Gazeteye gelebilir misin? Amerika’dan akrabaların seni arıyorlar.”
Kitabın bu kısımdan sonrasını gözlerim dolu dolu okudum. Fethiye Çetin’ in anneannesi Ermeni ve Hristiyan iken Türk ve Müslüman olmuş binlerce kayıp çocuktan biri: Heranuş ya da diğer ismiyle Seher. Evet herkesin bir şekilde bildiği ama üzerinde durmamayı, konuşmamayı tercih ettiği saklı yaşamlar. Anneanne bir asra yakın ömrü boyunca sakladığı gerçek kimliğini, son günlerinde torunu Fethiye Çetin’e bir sır gibi anlatır.
Kitabın kapağındaki iki demet pembe gül, kayıp ailesine ulaşmaya ömrü yetmeyen Heranuş’ un anne ve babasının New Jersey’deki mezarından.
Anneannem; anılar, mektuplar, fotoğraflar ile duygu dolu bir anlatı.
Heranuş’un her acı hatırayı anlatırken tekrarladığı gibi bitireyim; O günler gitsin, bir daha gelmesin...
