Annelik Oyunu Bitti

Erkekler!.

Hep seviyormuş, aşıkmış gibi yaparsınız, bağlanmış gibi... Tanrım, hiç sıkılmıyor musunuz kendinizden? Böyle anlarda biraz uzağa çekilip, kendinizi hiç seyretmiyor, ne kadar zavallı ve komik olduğunuzu hiç görmüyor musunuz?

Sayfa 153

Hatche

Kendimizden kurtulamayıp bir başkasının kalbinde yaşamaz, ya da başkasını kalbimizde kalbimizde yaşatamazsak ve sadece kendimizle kalırsak önümüze gelene uluorta duygularımızı anlatırız. O kişiyi ne denli çok sevdiğimizi, ne çok özlediğimizi, hiç uyumadan sabahlara dek onu ne çok düşündüğümüzü... Sevgimizle ilgili söylediğimiz her şeyin sevgimizi azalacağını içten içe hissederiz ama yine de söyleriz, başka çaremiz yoktur sanki, söylemezsek hepten unutulacağımızdan korkar, kimsenin bizim içimizde olup biteni, çektiğimiz acıları anlamayacağını sanırız. Oysa bunları konuştukça daha da batarız...

Sayfa 136

Reklam

Hatche

Son zamanlarda artık çok kimse ne kadar istese de sevdiğini, dostunu ya da arkadaşını uzun süre kalbinde tutamıyor. Çünkü bu yetenek, bu duyarlılık artık pek kalmadı kimsede.

Sayfa 135

Hatche

Sevgiyi yaşarken, hep elde var diyoruz, kıymetini bilmiyoruz, dahası duygularımızı anlatmaktan ya çekiniyor, ya da hep geç kalıyoruz.

Sayfa 134

Hatche

Bu ülkede insanlar niye başkaldırmıyor, biliyor musun? Çünkü herkes rol yaptığını çok iyi biliyor. İnanmadığı, ama inanmış gözüktüğü rollerini sürdüren ve asıl kişiliklerini saklayan insanlar hiç başkaldırabilir mi, söyler misin bana? Hiç varolmayan kişi isyan edebilir mi? Kimin için isyan edecek, gölge kişiliği için mi yoksa oyundaki rolü için mi?

Sayfa 121

Hatche

Artık içimde yoğun bir sevgi, diri bir sevinç, çocuksu bir coşku, yepyeni bir duygu ve sımsıcak bir anı yaratmayan hiçbir şey için kendimi anlamsız sıkıntılara sokmayacak, hayatımı zehirlemeyecek, elde edip biriktirdiklerim bende bunları oluşturmuyorsa, onları hemen elimden çıkartıp başkalarıyla paylaşacaktım...

Sayfa 111