Cok tavsiye edildiği için almıp okumaya karar verdiğim bir kitaptı annelik sanatı. Fakat kitap ilerledikçe vicdan yapmaya,üzülmeye , kendi kendimi sorgulamaya başladım diyebilirim. uzman kişi tarafında yazılmış bir kitap o konuda hıçbirşey diyemem fakat bazı kısımları beni cok etkiledi.
Öncelikle ben de diğer acemi anne adayları gibi bir heves okumaya başladım ,çocuğun güvenle bağlanma kısmında yazarın dediği “ çocuk 0-4 yaş arası mutlaka anne yanında olmalıdır. Asla ayrı kalmamalıdır. Ayrı kalınırsa cocuk güvensizlik duyar vs vs “ gibi cümleler okuyunca kendı kendımı sordulamaya basladım. Ben çalısan bır anne olacagım ve cocugumu belkı de en fazla 8 ay bakabılecegım. Sonrasında ıse donmek zorundayım. Bız ne yapalım peki tum anneler gıbı bızlerde cocgumuzun yanında olmak, onu hıc yalnız bırakmamak ısterız ama oyle olmuyor.
Eleştiremeden gecemedım. Benı en cok yazarın sanki çalışan anne karsıtı olması uzdu ve okudukca cocgum ıcın uzuldum. Icınde faydalı bılgıler var tabıkı de ama okumak ısteyen bunu da goz onunde bulundursunlar.
