Çocuk istismarlarının kurbanları genellikle kendi çocuklarının istismarcıları haline gelirler ya da çocuğu istismar etme dürtüsüyle savaşmanın işkencesini -daha az yıkıma sebep olarak- çekerler.
Bazı ebeveynler çoğunlukla düşmanca davranır, yıkıcıdır ya da ilgisizdir veyahut hiç yoktur; yine de her çocuk sahip olduğu gerçek ailesine tutunmaya çalışmaya ihtiyaç duyar, onlar olmadan hayatta kalamaz.