"Bâd-ı sabâya zülfü peyamın getir dedim
Geldi getirdi başıma sevdâ haberlerin"
Lâedrî
Saba, divan edebiyatında çokça kullanılan bir mazmundur. Doğu cihetinden esen bu latif rüzgar sevgilinin kokusunu taşır ve yayar. Sabâ yeli âşıka sevgiliden haber getiren bir postadır adeta. Sevgilinin saçındaki misk kokularına sahiptir. Âşık kendini sabânin ellerine bırakır ve sevgilisine götürmesini ister.
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
Eylülde melûl oldu gönül soldu da lâle
Bir kâküle meyletti gönül geldi bu hâle
Gelmez bu elem neyleyelim fazla suâle
Bir hâile ömrüm ki alınmaz bile kale