Antik Devirde Gladyatörler
Hasan MalayAntik Devirde Gladyatörler Gönderileri
Antik Devirde Gladyatörler kitaplarını, Antik Devirde Gladyatörler sözleri ve alıntılarını, Antik Devirde Gladyatörler yazarlarını, Antik Devirde Gladyatörler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.SPARTACUS AYAKLANMASI (İ.Ö. 73-71)
Lentlus Batiatus adındaki bir editor, çoğunluğu Kelt ya da Trakyalı olan birçok köle satın almış ve bunları arenalarda döğüştürmek üzere Capua'da hapsetmişti. Bunlardan 70 kadarı kaçmayı başarmışlar ve yolda rastladıkları bir silah arabasına el koyarak silahlanmayı başarmışlardı. Bu kaçakların başında, Trakya'nın Nomad kabilelerinden gelme, cesur,
Sayfa 33 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Gladyatörlerin en çok değer verdikleri tanrı, savaşları yönettiğine inanılan Mars'tı. Bu nedenle, antik dünyada inşa edilmiş bulunan çoğu amphitheatrum, Yunanların Ares diye adlandırdıkları bu tanrıya ithaf edilmişti.
Sayfa 31 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Rakibini yenen bir gladyatöre editor tarafından bir miktar para verildiği gibi, döğüşten galip çıkan her gladyatör halkın arasında dolaşır ve kendisi için para toplayabilirdi. Gladyatör döğüşlerinin en çok rağbet gördüğü ve devlet tarafından desteklendiği dönemlerde, örneğin Nero zamanında, başarılı gladyatörlere ev ya da arazi gibi armağanlar verildiği bilinir. Ayrıca bu armağanlar arasında son derece pahalı ve süslü bazı silahlar, ya da gladyatörlerin yalnızca süs olarak taktıkları bilezikler de bulunmaktaydı.
Sayfa 31 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Gladyatör gösterileri genellikle hava kararıncaya kadar sürer, hatta bazı durumlarda gece de devam edebilirdi. Örneğin, Roma'da her yılın Aralık ayında düzenlenen munera quaestoria'lar sırasında günler kısa olduğundan, gösteriler gece de sürer ve arena kandillerle aydınlatılırdı.
Sayfa 30 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Ölümle sonuçlanan döğüşlerden sonra arenaya giren görevli köleler, ellerinde tanrı Charon ya da Mercurius'un simgeleri olduğu halde ölüleri dışarı taşır ve ailelerine teslim ederlerdi. Ancak, ona sahip çıkacak bir yakını olmayan gladyatörlerin cesetleri vahşi hayvanlara yem olarak verilmekteydi.
Sayfa 30 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Gladyatör döğüşlerinden önceki akşam, ertesi gün arenaya çıkacak gladyatörlere cena libera adı verilen bir akşam ziyafeti veriliyordu. Vatandaşlardan her isteyenin buraya gelerek, gladyatörleri topluca görmesi mümkündü. Aslında editor'ların reklam aracı olarak kullandıkları bu ziyafet, bir bakıma gladyatörlerin veda yemeği niteliğindeydi ve bu nedenle birçok antik yazar tarafından eleştirilmekteydi. Nitekim, birçok gladyatör, ertesi gün ölme olasılığına karşı, eş ve çocuklarını bu ziyafet sırasında bir arkadaşına emanet ediyordu.
Sayfa 28 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Arena görevlilerinin yaptıkları başlıca işler, arenanın kumlarını yenilemek, kanları temizlemek, gladyatörlerle ilgilenmek ve gösterilerden arta kalan insan ya da hayvan ölülerini kaldırmaktı. Yine arenalarda, döğüşe çıkacak olan gladyatörlerin isimlerini anons eden tellallar, gladyatörlerin isimlerinin yazılı olduğu levhaları dolaştıran görevliler ve arenada ortaya çıkabilecek olayları bastırmakla görevli bir güvenlik gücü bulunmaktaydı. Hiç kuşku yok ki, gerek amphitheatrum ve gerekse arenada görev yapan bu görevlilerin tamamına yakını köleydi.
Sayfa 27 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Gladyatörleri kuvvetlendirmek ve adalelerini geliştirmek üzere özel bir gıda rejimi uygulanmaktaydı. Bu rejimde en önemli yeri bakla ve arpa unundan yapılan yiyecekler ve sakatat ezmeleri almaktaydı. Bu arada çalışmalardan sonra gladyatörlere yaş üzümün bekletilmesinden elde edilen bir şurup içirilmekteydi.
Sayfa 14 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Gladyatör adayları derslerine rudis adı verilen ağaçtan yapılmış bir kılıçla başlarlar ve yere çakılmış bir kazığın (palus) önünde çalışırlardı. Bu çalışma sırasında gladyatör adayı diğer eline kalkanını alır ve palus'u rakibi olarak kabul ederek baş, gövde ve bacak diye belirlenen kısımlara saldırı denemeleri yapardı. Bu çalışmalara sırasında gladyatör adaylarına teknik bazı terimlerle komutlar veren ve dictata adı verilen bazı yardımcılar vardı. Bir gladyatörün bu teknik terimleri çok iyi bilmesi zorunluydu; çünkü gerçek döğüş sırasında kendilerine kenardan taktik verilirken bu terminolojiden yararlanılırdı.
Sayfa 14 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Kendine güvenen bir Romalının, belli bir ücret karşılığında arenaya çıkıp döğüşmesi de mümkündü. Genel olarak bir döğüş için yapılan bu sözleşmelere göre, kiralık gladyatörün para alabilmesi için döğüşten yara almaksızın çıkması gerekiyordu.
Sayfa 13 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Efendileri tarafından azat edilmiş bazı kölelerin de bir gelir sağlamak üzere gladyatör oldukları ve birçok azatlının bu yoldan büyük ün ve servet kazandığı bilinmektedir.
Sayfa 13 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
İ.S. 2. ve 3. yüzyıllarda Roma imparatorluğunda yaşanan ekonomik sıkıntılar nedeniyle, birçok özgür insan gladyatörlüğe başlayarak yaşamını kazanmağa başlamıştı. Öte yandan, Septimus Severus devrinde (İ.S. 193-211) bazı gençler askerliklerini gladyatör okullarında yapıyorlardı. Bu arada bazı imparatorlar gösteriler sırasında ortaya büyük para ödülleri koyarak, özgür gençleri gladyatörlüğe özendirmek istiyorlardı. Nitekim, Romalı bazı seçkinlerin de gladyatörlüğe heveslendikleri bilinmektedir. Örneğin, imparator Commodus (İ.S. 180-192) bile gladyatör olarak döğüşmüştü. Öte yandan, bazı asil aile mensubu kadınların da gladyatör okullarına devam ettikleri, ancak Septimius Serverus devrinde kadınların döğüşmek üzere arenaya çıkmalarının yasaklandığı bilinir.
Sayfa 13 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
İster özgür, ister azatlı olsun, dileyen kişi bir gladyatör okuluna giderek gladyatörlüğü öğrenir ve bu yoldan para ve ün kazanabilirdi.
Sayfa 12 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu
Kimi özgür insanların da gladyatörlüğe soyundukları bilinmekle birlikte, genelde gladyatörler köle olarak satılan savaş esirleri arasından seçilmekteydi.
Sayfa 111 - Arkeoloji ve Sanat YayınlarıKitabı okudu