Isokrates'e göre episteme, yani bilim, insanların erişemeyeceği bir şeydir; erişilebilecek tek şey doksa, yani kanıdır. Bu açıdan matematik araştırmaları ve akılyürütme sanatı anlamında felsefi diyalektik de faydalı olabilir. Bu fayda insanı zorlu meselelerle yüzleşmeye alıştıran bir tür zihin jimnastiğidir, düşünceye hız katar, anlayış kabiliyetini artırır. Tamamıyla biçimsel anlamdaki bu jimnastiğe sınırlı bir süre ayrılmalı, bu disiplinlerin içeriği üzerinde fazla durmamalıdır.
Özellikle geleneksel değerlere bağlı, daha yaşlı kuşaklardan olanlar başta olmak üzere yurttaşların yeni Sofist paideianın temsil ettiği kışkırtıcı potansiyel konusunda kuşku duymamalarına imkan yoktu. Bu görüş açısını etkili bir şekilde yansıtan Aristophanes'in Bulutlar adlı komedisinde Sokrates'in okulunda eğitim alan genç Pheidippides konu alınır. Pheidippidides'in bu eğitimden elde ettiği, babasının otoritesini reddetmek, hatta onu dövmek ve servetini har vurup harman savurmaktır. Aristophanes dedikoduların ve boş tartışmaların mekanı agorayı merkez alan ve sadece dili geliştirmeye dayanan bu yeni paideiaya tezat olarak, çocukların alçakgönüllü, güçlü ve geleneklerine sadık olmasını sağlayan ve Marathon'da Perslere karşı savaşan insanların eğitiminin temelinde yatan eski beden eğitimi-müzik temelli piadeiayı gösterir.
Çalışmak zorunda olmayan ( aristokratlar çalışmayı küçük düşürücü sayar ) aristokratlar toplumsal işlerle ilgilenmek için yeterince boş zamana sahiptir.
Aristokratların toplumsal konumu hemen her zaman at yetiştiriciliğiyle bağdaştırılırdı; bu faaliyet çok maliyetli olduğu kadar aristokratik imgenin inşası açısından da belirleyiciydi.
Güzel olanı severiz, ama ciddiyetle ve kendimizi bilgiye adarız, ama zayıflık sergilemeden; zenginlikten de ahmakça bir kibirden çok, sunduğu eylem imkânından dolayı yararlanırız ve yoksulluk utanç verici değildir, yoksulluktan kurtulmak için hiçbir şey yapmamak daha utanç vericidir. Kamusal işlerle ve şahsi işlerle bir arada ilgileniriz, başka faaliyetler yürütsek bile kamusal çıkarları ihmal etmeyiz.”
—Perikles’in konuşması, Thukydides, Peloponnessos Savaşları
Platon'un Atlantis'i demokrat Atina'nın tam tersi olarak, yani Atina'nın kültürel liderliğini vurgulamak amacıyla siyasi bir mit olarak kurguladığını biliyoruz.