.
Kendini huzurlu hissetmeye ve daha yavaş nefes almaya çalışıyordu ama bütün sinirleri çoktan unutulmuş bir huzursuzlukla titriyordu. Bir bahar sabahı göremediği ama bildiği bir şeyin peşinde kaç kez meyve bahçesine, sokağın aşağısına koşmuştu! Oradaydı, meltemde, güneşte; çiçek açan elma dallarının arkasına saklandı, komşularının bahçelerinde ondan önce koştu ama o asla ona yetişemedi.
.
.
.