Antonin Artaud Amerikan Avangardı ve Beat Edebiyatı
Joanna PawlikSözler ve Alıntılar
'The Story of Pierre'
Önerilerinin oldukça az destek görmesi ve isimsiz anlatıcının, aşkını geri çevirmesine duyduğu acıyla, Pierre, içindeki şiddetli ıstırabın korkunç tarifini yapar:
"Kimsenin, hiçbir zaman isimlendirmeye cüret edemeyeceği ülkelere, ruhları lanetlenmiş ülkelere giden kişi benim. Ruhların kürtaj edilişlerini, hataların farkındalığını, ruhun karanlığa düşüp kaybolduğu zamanların bilgisini biliyorum."
Hikâye, Pierre'nin bir akıl hastanesine kapatılmasıyla birlikte, trajik bir biçimde, iki hastane görevlisinin, onun ayakları bağlı olduğu halde ona yürümesini emretmesiyle biter ve şu cümleyle sonlanır:
"O, düşmeye mahkûmdu."
Ginsberg:
"Mısranın kendisi nefes ile bağlantılıdır, çünkü tüm bedenin yönelimi, ifadeyi eksiksiz telaffuz etmeye seferber olmuştur... ve şayet bu bedensel bir nefes ise, bu seferberliğe bedenin tüm metabolizması ve hisleri ile birlikte kalp kasılması katılır, böylece nefes, deyim yerindeyse, doğrudan kalbe, hislerin merkezine etki eder."
"Vahşet Tiyatrosu'nu başlatıyorum. Tiyatronun nesnelliğine karşıyım. Oyun, izleyiciden kopuk bir sahnede değil tam da o sahnenin göbeğinde sergilenmeli, izleyicilere o kadar yakın olmalı ki içlerinde o sahnenin canlandığını hissedecekler... Konuşma olmayacak. Jest ve mimikler, feryat ve haykırışlar ile müzik. İnsanları, antik çağ ritüellerindeki gibi bir ortama sürükleyecek, onlara aşırı zevk ve korku verecek sahneler istiyorum. Öyle vahşet ve işkence sahneleri canlandırmak istiyorum ki insanlar akan kanı içlerinde hissedebilsinler. Sahnede canlandırılan oyundan öyle etkilenmelerini istiyorum ki kalkıp onlar da oyuna katılsınlar."
Derin düşüncelere dalmıştı.
Görünürde olan her şeyin, ölümden daha az umursandığı bir zamandı.
Sayfa 24 - SUB YayınlarıKitabı okudu