Sakisaka, karakterleri aracılığıyla duygu uyandırma konusunda harika, son bir veya iki yıldır okuduğum mangaların çoğundan daha iyi. Güzelce yapılmış samimiyet ve (çok hafif) duygusallık anları vardır.
Hikaye büyük ölçekte düzgün bir şekilde planlanmış gibi görünüyor, küçük ölçekte biraz tökezliyor. Çoğu romantik manganın yaptığı gibi Bechdel'de tamamen başarısız oluyor. Zihinleri kelimenin tam anlamıyla romantizmden başka bir şeyle ilgilenmeyen ve bu amaca doğru ilerlemekten başka bir şey yapan hiçbir ilgi alanı veya etkileşimi olmayan küçük bir karakter grubuna sahip olduğunuzda, klostrofobi hissi var. Ko'nun kedere dayalı depresyonu, normalde önemsiz olan hikayeye biraz ağırlık katıyor.
Bir öğretmen ile öğrenci arasında başka bir yetişkin-genç romantizmi yaşadığımız için (bunu son zamanlarda çok sık görüyorum ve en azından hayranı değilim) heyecanlanmıyorum. En azından Tanaka-sensei mantıklı davranıyor ve Shuko'yu oyalıyor ve ona aşık olduğu için kariyerini tehlikeye atmıyor.
Arkadaşlık, filizlenen aşklar, komik sahneler. Bir hikayede sevdiğim çoğu şey var.
