Acının ve pişmanlığın var olan en doğal şey olması ile acıyı ve pişmanlığı yok sayarak yaşama arzusunun var olan en doğal şey olması arasındaki rekabete ömür deniyor.
İnsanların camlardan birbirlerine bağırarak sosyalleştiği bir sokağa girdim. Bissürü kadın birbirini hayatlarıyla ilgili güncelleniyor ve ara ara sokakta irili ufaklı çocuklara bağırıyordu. Bu kadınların çok yakın arkadaş oldukları belliydi. Fakat hiçbiri bir diğerinin belden aşağısını görmemiştir. İnsan merak eder. Ya da etmeli. Yıllardır bir insanın belden yukarısına hayatınla ilgili detaylar veriyorsun.
Evden çıkın; en azından kapıda falan oturun. Bunu yapanlar da var ve sizden daha memnunlar.
Yaşayacağım birkaç güne 'rastlantısal düzen' ismini verdim. Önceden adını koyunca yaşaması daha kolay oluyor. Aradan birkaç ay geçince, "Biz neyiz?" diye sormalar falan başlıyor. Hiç hoş değil.