"Hiçbir keresinde gerçekten kötü bir şey yaptığını ya da kötü bir laf söylediğini görmedim, ama kimseyi umursadığından değil bu. Yalnızca kendi hayatmı güdüyorsun sen, hepsi bu."
Bir kitaba büyük heveslerle başlamak çok ağır, hele ki beklediğin kadar iyi değilse...
Kitabı daha 15'inci sayfasında bıraktım neredeyse. Tüm incelemeler bu kadar övmüşken sorun bende herhalde diyerek zorlana zorlana okudum. Bir kitabı yarım bırakmak hakarettir derdim, boş demişim. Hakaret değilmiş. Gerektiği vakit bir kitabı bitirmesen, yarım da bıraksan olurmuş.
John karakterimiz ABD'de üç nokta arasında gidip gelmiştir. Her şeyin kusursuz olmadığını, mükemmel olmadığını anlatıyor ve hatta John bunu yaşayarak bize gösteriyor. Tıpkı şimdiki gibi, her şey kusurlu. Kusursuz ve mükemmel diyenler ise John'ın tersine az gelişmiş ve düşünmüş kategorisine giriyor ne yazık ki.
Öyle iyi ki okuduğum dediğim kitap değildi, sadece şimdiki zaman diliminden bahsediyor neredeyse kitap. Aptallık, tam şu an olduğu gibi yaygın olduğu bir zaman diliminden bahsediyorum. Öyle ki, hiçbirbirini tanımayan birkaç kişi oynadıkları kumar sayesinde birbirlerinin her şeyini öğreniyorlar. Garip, çok garip bir kitaptı. Yani çevreme bakıp da kitaptan çıkardığım sonuçları çıkarabilirdim.
Kitabın ismini nereden aldığını ise sonradan farkettim... Hangi aklı başında biri tam da zengin olduğu gece intihar eder ki?
İşte o an anladım, aptaldı bu. Ve aptallar erken ölür.
Okumasanız da olur dediğim türden bir kitap...
"Herkes arada bir zayıf düşer. Ne olacak yani. Kahramanlar bile yorgun düşer…"
