Abukist ressam Feda Alaca belli bir yaşa gelince arayışa girer. Eski sevdikleri ve yakın arkadaşlarına uğrar. Zaman akmıştır. Hiçbir şey eskisi gibi değildir.
Dayısı Prof.Dr.Duran Usveren üst kesim insanıdır. Böylelikle sınıfsal farklılık ele alınır. Feda'nın sevdiği kızın başörtülü oluşu ve ailesi tarafından kabullenilmemesi, 1960 İhtilali, 1 Mayıs 1977 olayları, 28 Şubat süreci tarafsız bir çerçeveden ele alınmış. Sevinç Çokum'un eserlerindeki siyasi bakış görüşlerime çok yakın olduğu için severek okuyorum.
Arkadaşı Güney ile buluşması, Ilgın ile düşünceleri, Gülheves ile buluşması zamanın ne kadar hızlı aktığını hissettiriyor. Ayrıca dayısının kızı Gülce ile yaşadıkları, Gülce'nin abukist resmini yapması eseri hareketlendiren bölüm olmuş. Zamanın akışının hissedilmesi, ben de yaşlanıyorum galiba, dediriyor.
Olayların ikinci plana atıldığı daha çok bilinç akışı tekniğinin işlendiği eseri severek okudum.
"Abukizm, yeni bir felsefe değildir; başlangıçtan beri vardır, hükümlüdür, belirgin bir rengi yoktur. Eflatundur, turuncudur, gridir, petrol rengidir, küf yeşili, vişne moru, narçiçeği, yavruağzıdır. Sınıf ayrımı gerçeğini kabul eder, ama buna karşı direnir. Güçlülerle, güç sahibi olamamışların kavgasını ezeli bir dram olarak ortaya koyar."
