Senden haber alamamak öldürücü. Çaresiz, anılar mezarlığında dolaşıyorum. Seni ilk görüşümü hatırlıyorum. Gördüğüm anda sana geç kalışımı. Yazmak diyorum, yazmak belki geri getirir göçen kuşları. Yazıyorum.
Başımı kucağına yatırdım. Gözyaşları enseme dökülmeye başladı.
-Bu kadar mı, hepsi bu kadar mı? diye sordum.
-Bu kadar, diye yanıtladı.
-Daha yerimiz olduğunu sanıyordum.