"Sanırım ... Sürekli başkalarını kurtarmayı düşünerek büyümenin yan etkisi bu . Herkes için o kadar endişeliyim ki, içimde kendim için bu duyguya yer kalmadı ."
“İnsanlar er ya da geç unutur. Hayata devam etmeye başladıklarında, günlerin, haftaların, ayların akışına ve koşuşturmacasına kapıldıklarında, bir şeyler kazanmaya başladıklarında unuturlar. Unutmak istediklerinden değil… Ama yüreklerindeki o ağırlığa alışmaya başladıklarında, o acının başlangıçtaki ağırlığını er ya da geç unuturlar. Acı veren şeyleri düşünmenin kazanç sağlamadığını anladıklarında ve bunları düşünmeyi bıraktıklarında, hayaller kurmaya başladıklarında, bugünün ve yarının heyecanı onları sardığında unuturlar. Sadece bazıları daha geç unutur…” Bazı şeyler daha zor unutulur.