Oldest Aristos Reviews
You can find Oldest Aristos quotes, oldest Aristos book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
8.2Out of 10
Romanlarini severek okudugum Fowles'un aforizmalardan olusan kitabi. Bu kitapta hayat, ölüm, tanrı gibi cetrefilli konularda yer yer anlasilmasi zor dusunceler ileri suruyor yazar. Fowles'in dusunce dunyasina daha yakindan bakmak için...
256 syf.
9/10 puan verdi
Ülkemizde, Fransız Teğmenin Kadını, Yaratık, Koleksiyoncu ve Büyücü adlı romanlarıyla bilinen İngiliz yazar John Fowles, bu kitabında "yaşam" üzerine tuttuğu notları bir araya getirmiş.
Kitabın temel esin kaynağı, MÖ 5. yüzyılda, bizim topraklarımızda, Efeste yaşamış olan filozof Herakleitosun günümüze ulaşan notları. Kitabın son
Yazarlıktaki dehasına güvendiğim bir yazarın yaşama dair sorgulamalarını ilgi ile okuyorum. Okuyup kenara kaldırılacak bir kitap olmadığını söylemeliyim. Yazılanlar üzerine düşünmek bazen dönüp tekrar okumak belki başka bir kaynağa bakmak gerekecek. Bittiğinde netleşecektir :) Burada aktarmak istediğim aslında tüm okurların edebiyat dünyasına
Dünyamızda felsefenin filozoflara, toplumbilimin toplumbilimcilere ve ölümün de ölülere bırakılması gerektiği yolunda çok yaygın bir görüş vardır.Sanırım bu, zamanımızın büyük sapkınlıklarından -ve tiranlıklarından-biridir.Genel ilgi konusu olan meselelerde ( yaşamın anlamı, iyi toplumun doğası, insanlık durumunun sınırları gibi) yalnızca uzmanın - ve yalnızca kendi konusunda- görüşlere sahip olma hakkı olduğu görüşünü tümüyle reddediyorum.”
syf 8
John Fowles, Aristos adlı kurgu dışı kitabında, yaşam üzerine tuttuğu notları bir araya getirirken, M.Ö 5. yüzyılda yaşamış Herakleitos’un notlarından esinlenmiş.
İdeal insan özgürlüğünü tanımlamaya çalışan Fowles, romancı olarak yaftalanmasına da karşı çıkmış.
Kitabın sonunda, Herakleitos’un günümüze ulaşan notları yer almakta.
256 syf.
·
Not rated
yazarın 3 farklı romanını okudum. son okuduğum kitap olam büyücü beni epey yıprattı. bu adamın amacı ne, bu kitabı niye böyle yazmış, ne düşünmüş, neden bu eziyeti okurlarına çektiriyor diye deli olmuştum. belirsizlikten felan hoşlanmayan ben için büyük bir eziyetti, ve sonunda da tam bir açıklığa kavuşmuyordu. benim en zayıf olduğum nokta bu sanırım, bir şeylerin açıklaması olmalı, 600 sayfa boyunca beklerim sabrederim ama beni tatmin etmemişse üzülürüm. neyse, kitabı bitirdiğim hâlde anlamadığım için bende bir eksiklik boşluk iğrenç bi tamamlanmamış iş olarak kaldı. bunu gördüm ve okumaya karar verdim. bu zamana kısmetmiş. aslında başlarda düşündüğümden daha ilgi çekiciydi sonra sıkıldım sanırım. felsefe diline alışkın değilim. yazara katıldığım bazı noktalar var illâ felsefeciler feksefe yapmak zorunda değil felan. daha başka şeyler de vardı unuttum.
neyse, raslantıdan seçimden özgürlükten felan bahsediyo. urfe nin başına gelen her şey bunlarla alakalıymış aslında. neden bunlar urfe'nin başına geldi onu ne diye seçtiler diye çok merak etmiştim. rastlantıymış. ne hoş. karakterleri özgür olduğu için kitapları net sonlarla bitmiyo. yazar sensin karakter ne kadar özgür olabilir bu konuyu tam oturtamıyorum. öyle. okunulabilir bir kitap en azından bişiler daha anlıyo gibi oluyosunuz..
bir de şöyle bi şey vardı şu şairleri de merak ettim:
Şiirleri için özel bir sevgimin olduğu iki şair düşünüyorum: Catullus ile Emily Dickinson.