Aritmetik İyi Kuşlar Pekiyi

Cemal Süreya'yı hepimiz biliyoruz zaten ve şiirlerine kimsenin bir sözü yoktur elbet. Kitabın ilk sayfalarında Süreya'nın günlüğünden alıntılar yapılmış ve çocuklara yönelik yazmanın büyüklere yazmaktan daha zor olduğunu eklemiş. Sonra da çocuklar için yazmanın hepsinden de önemli olduğunu eklemiş ve başlamış bu kitabı yazmaya.
Kitapta kendi çocukluk anılarından, farklı hikâyelere kadar birçok yazı var ve de çok samimî, sıcak yazılar. Bir hikâyede "her şeyden bahset çocuklara, meselâ lacivert bir helikopterden" diye öğüt veren; Süreya'nın deyimi ile "pırasa kafalı" bir abimiz vardı. Ben o abiyi çok sevdim, keşke öyle bir abim olsaydı diyecek kadar sevecen bir abiydi ve kitabı yazmaya o abi teşvik etmiş zaten.
Kısacası, bu kitap çocuklara yönelik yazılmış ve Cemal Süreya'nın kendi çocukluğundan, yaşadıklarından da alıntılar yaptığı hoş bir anlatım olmuş.

Kitap şair Cemal Süreya'nın Çocukça dergisinde yayınlanan 12 küçük yazısını içermektedir. Kimler yok ki bu yazılarda Behçet Necatigil, Yahya Kemal Beyatlı, Namık Kemal, Ahmet Haşim, Orhan Veli, Ahmed Arif... Bir o kadar da samimi ve şiirsel dili olduğunu söyleyebilirim. Usta bir şairin kaleminden çıkmış yazılar.

Gece gece gönlüme dolan bu samimi satırları da ek olarak paylaşmak istedim. Şöyle demiş Cemal Süreya; "Aslında elinize ne geçerse onu okuyun. Ya bir şey geçmezse... O zaman da oturun, bana mektup yazın." Nasıl samimi bir yürektir?

Arka kapak yazısı:
"Çocuklar için yazmak. Yazarsın.
Yalnız şunu unutma:
Çocuklar her şeyi anlar.
Her şeyden söz edebilirsin onlara.
Enflasyondan bile.
- Bilgiçlik taslayan şeyler yazma.
Daha içten ol. Serüvenlerden düşlerden söz et.
Sözgelimi, lacivert ipek helikopterler
ucsun yazılarında.
Bilgi de ver.
- Senin işin onlarda okuma tadı yaratmaya
çalışmak.
Bu öğütleri dinleyen Cemal Süreya'nın Çocukça
dergisinde yazdığı 12 küçük serüven.
Unutmayın, en güzel halimiz, güler halimizdir."

Belki de kitabı özetleyen en güzel ifadeler bunlar. Daha fazlasını yazmam gerekir mi bilmiyorum ama birkaç cümle yazmak istiyorum.
Öncelikle sakın ha yaş cetveline aldanıp da okumamazlık etmeyin.
Sonrasında ise gönlünüze de ufkunuza da ferahlık katacak bir eser olduğunu söyleyebilirim.

Cemal Süreya’nın çocuklar için kaleme almış olduğu Çocukça dergisinde yayınlanmış on iki yazı, çocuk edebiyatı üzerine bir bölüm ile Necati Güngör söyleşisinden oluşan ‘’Aritmetik İyi Kuşlar Pekiyi’’ kitabını çok beğendim. Her yaştan insanın çocukluğuna ve rahat bir nefes alabileceği hayat ve hayal dolu öykülerle okurlarını bekliyor.

İki aylık “Çocuk Dergisi” ndeki 12 yazıdan oluşan geçmişini kaleme alırken aslında çocukların aşağılandığını düşünmüş Cemal Süreyya; derginin, edebiyatın çocuğu mu olurmuş diye.
Zorlanmış da başlarda...
Çünkü ona göre çocuklar da her şeyin farkında olan bireyler tabi...
Çok haklı değil mi ?
12 kısa hikayeden oluşan bu kitabı paylaşmamın sebebi hep biz okuyoruz ama insan evladına “neler okutmalı ki?” sorusundan çıktı.
Hikayelerde benzetmelerle çocukların hayal gücüne seslenirken, gündem de haberler vermiş onların da birer birey olduğunu düşünerek.
Ve kitap isimleri sıkıştırmış aralara feyz almaları için.
Bir kez daha hayranlığımı söyleyerek, çocuklarınıza rahatlıkla okutacağınız bit kitap çıktı ortaya en azından benim için
İyi okumalar efenim Cemal Süreya

°Cemal Süreya ve Cocuk kitabını okuduktan sonra sıradaki kitabımın bu olmasını istedim. 'Çocukça' dergisinin Aritmetik İyi Kuşlar Pekiyi köşesinde cocuklar için yazdığı şiirler ve yazılar ölümünden sonra bir kitap haline getirilmiş ve biz okuyucuların beğenisine sunulmuştur.
°Kitap Cemal Süreya'nın 'Günler' adlı  günlüklerinden alıntılar ile başlamış. İlk günlükte "Çocukların ogrenci olmayan yanlarına seslenebilmek kolay değil" diyerek çocuk edebiyatının zorluklarından bahsediyor bizlere.
Gerçi ben çocuk edebiyatı tabirini kullandım ama Cemal Süreya bu tanımı şiddetle reddediyor. Çocuk edebiyatının cocugu küçümsemeye yaramaktan başka bir amaç teşkil etmediğini dile getirir. "Bırakın çocuk da yüzmeyi (okumayı yazmayı) öğrendikten sonra bizim girdiğimiz denize girsin." diyerek tarafını belli ediyor. Ben ilkokul çocuklarının okuyacagi  kitaplarin özenle seçilmesi gerektiğine inanıyorum. Somut islemler dönemindeki bu küçük bireyler için oldukça önemli. Ama ikinci kademe öğrencilerimiz için artik çocuk edebiyatı kısmından çıkıp klasiklere yönlendirmek gerektiğini düşünüyor ve kendi çocuklarımı da bu şekilde yonlendiriyorum.  Kendimden ornek verecek olursam 7. Sinifta okudugum Atsız'in Bozkurtlar kitabı benim icin çocukluktan çıktığımı farketmemi sağlayan İlk kitaptı. Oğlum ise 8. Sinifta kazandığı farkındalık sayesinde geçtiğimiz yıllarda okuduğu bazi kitaplardan utanıyor, görmek istemiyor ve kendine şaşırıyor... "Bu kitaplari nasıl okuyabildim?" diye. Bu noktada bende Cemal Süreya'ya hak veriyorum. Ama çocuk edebiyatını kökten reddetmek mümkün mü, bu kadar acımasız mıyım bilemiyorum.
°Bir eleştirisi de ders kitaplarına geliyor Cemal Süreya'nın, " Okul kitaplarına girmez benim şiirlerim" diyerek hafiften hayiflaniyor. "O zamanlar yirmi beş yaşında olan Necati Cumalı'nın şiirini, ben on altı yaşımda ders kitabında okudum! Yani o kuşak, 25 yaşında ders kitabına girebiliyordu! Ben bugün elli sekiz yaşındayım, ortaöğrenim ders kitaplarında yokum!.." Okuduğumda ne kadar haklı bir isyan diye düşünmeden edemedim. Ve belki de bu sebeptendir benim bir çok yazarla tanışıklığım üniversite yıllarında başlar. Farklı görmeyi, farkli düşünmeyi öğreten, yeni kapılar açmama vesile olan saygıdeğer hocam Fatma Türkyılmaz'a gercekten çok şey borçlu olduğumu simdi daha iyi anlıyorum. Ya onunla tanışamayıp edebi bilgim sadece ders kitaplarıyla sınırlı kalsaydı... Hala sığ olduğunu düşündüğüm bakış açımı birazcık olsun gelistirebilecek miydim? Hiç  sanmıyorum...
°Gelelim kitabımızın içeriğine, günlükler ile başlayan kitap 12 küçük hikaye ile devam ediyor. Hikayelerinden diyaloglar cok yoğun kullanılmış. İlk hikayesinde çocuklara yazarken nelere dikkat edilmesi gerektiğinin ipuçlarını verirken diger bir öyküsünde edebiyatımızın büyük yazar ve şairlerinden çocuklarımızı haberdar ediyor. Yahya Kemal, Orhan Veli, Oktay Rifat, Behçet Necatigil, Fazıl  Hüsnü Dağlarca bunlardan sadece  birkaçı...
°"İki Annesi Vardı" hikayesinde ise bilinen klişeler yıkılmaya çalışılmış. 'Unutmayalım ki her şey karşılıklıdır. Sevgi sevgiyi çeker.' diyerek masallardaki üvey anne, üvey baba tiplemeler bizi yanlış düşüncelere götürmemeli diyerek oluşan tabuları yıkmaya çalıştığını düşünüyorum.
°Çocuklarımıza kitap okumayı sevdirmek istiyorsak hikayelerinde çocukların seveceği ilginç bilgiler veren  kitaplarla tanıştırmalıyız. Cemal Süreya da Napolyon'un ülserinden, yeni doğan bir balinanın kilosuna kadar o kadar ilginç bilgilerle yazılarını süslemiş ki bizim gibi koca koca insanların bile ilgisini çekmemesi mümkün değil. Neşeli bir dille genel kültür bombardımanına tutuluyor insan...
°Cemal Sureya ve Çocuk adlı kitabın arkasından bu kitabı okuduğum için gerçekten mutluyum. Benim için güzel bir araştırma olduğunu düşünüyorum. Ikisi birbirini resmen tamamladı. Cemal Süreya'nın bilmediğim bir yönünü keşfetmiş oldum.

Nasıl da mutlu olmuştum bugün seni görünce, bu gece için yeni bir masal kitabı diyerek. Ne güzel de başlamıştın yahu. Fakat niçin böyle oldu anlayamadım. Sevgili Cemal Süreya, çocuk edebiyatı diye bir şey olmaması gerektiğini anlatıyor Günler isimli eserinden alıntılanmış kısımda. Tam da bu sebepten midir bilemem ama ne çocuk yazıları olmuş bunlar ne de öteye geçebilmiş. Çocuklara okuma zevki aşılamak imiş amaç ama bunu öyle göstere göstere yapmış ki bir yerde itici durmuş. Ders vereyim çocuklara demiş; onu da doğrudan doğruya söylemiş. Madem çocuklar her şeyi anlar diyorsun; onların hayalgücüne güven. Biraz süsle cümlelerini, onlar yine anlar anlayacağını.

Çok üzüldüm yahu, gerçekten çok üzüldüm. :(

~Aritmetik iyi kuşlar pekiyi | Cemal Süreya~
•Cemal Süreya Çocukça Dergisi’nde, çocuklara yönelik, birçok konuda yazılar kaleme almış. Kitap, bu 12 yazıdan oluşmakta. Kitabın ilk 22 sayfası Cemal Süreya ile yapılan bir söyleşiden oluşuyor. Ve bu bölümde kendi çocukluk ve öğrencilik yıllarından , edebiyata olan ilgisinin nasıl başladığından bahsediliyor.
•8-10 yaş grubu okuyabilir.
•Hem kitabın adının sevimliği hem de yazanın Cemal Süreya olması kitaptan beklentimi yükseltmişti. Yazılarında şair, yazar ve kitap ismlerinin geçmesi ve onların kim olduğuna dair merak uyandırması dışında bir çocuk kitabı olarak değerlendirdiğimde maalesef sevemedim.

Cemal Süreya'nın Çocukça dergisindeki on iki yazının derlemesi olan bu kitapta en çok dikkatimi çeken şey yazarın çocuk edebiyatına dair olumsuz görüşü oldu ki son zamanlarda ben de münferit bir çocuk edebiyatı fikrini dogru bulmuyorum.

Okurken çocukluğuma gittim ve bu beni bir anlığına gerçeklerden aldı götürdü. Çocuk kiatabı altında hepimizin bilemesi gereken şeylerin vurgulanması çok güzel. Bence herkes çocuk kitabı okumalı çünkü kalbimizdeki sıcaklığı yeniden hissedelim.

Kitabı aldığımda oldukça farklı şeyler bekliyordum açıkçası. Çünkü gerek içindeki resimler gerekse kapak fotoğrafı bana böyle yansıdı. Eğlenceli bir kitap gibiydi. Ama aslında pek öyle değilmiş. Söyleşi gibi bir şey. İçinde 12 farklı başlık var. Güzeller ama ilgimi pek çekmedi. Ayrıca yazarın bazı düşünceleri benimkiyle uyuşmuyor. Örneğin: Yazar çocuktan yada yaşlıdan yazar olmaz diyor. Ama bence 7 yaşında yazmayı ve okumayı yeni öğrenmiş çocuk bile bir kitap yazabilir. Bence okuyabilirsiniz ama dediğim gibi benim ilgimi pek çekmedi. Ama bundan sonra bir yazı yazarken abartma sıfatını kullanacağım. ''Canciğer arkadaş olmuşlar''

-Çocuklar için yazmak.Yazarsın.
Yanlız şunu unutma:
Çocuklar herşeyi anlar.
-Bilgecilik taslayan şeyler yazma.
Daha içten ol. Serüvenlerden düşlerden söz et.
Sözgelimi,lacivertipek helikopterler
uçsun yazılarında
Bilgi de ver.
-Senin işin onlarla okuma tadı yaratmaya çalışmak...

Bu öğutleri dinleyen Cemal Süreya'nın çocukca dergisinde yazdığı 12 küçük serüven.

UNUTMAYIN ,EN GÜZEL HALİMİZ,GÜLER HALİMİZDİR.....