Bir sırrı içinde sakladıkça o senin kölendir. Bir başkasına söylediğin anda sen onun kölesi olursun.
Sayfa 158 - VarlıkKitabı okudu
Sefalet ve acılar insanı samimi yapar. Daha ileri gidiyorum: Acı, mutluluklar yaratır..
Sayfa 78 - VarlıkKitabı okudu
Reklam
Az kalsın ölüyormuş.. Ama insan fakir olunca öyle kolay kolay ölmez..
Sayfa 139 - VarlıkKitabı okudu
Ey yalnızlığın kurbanı olan dost, şu yeryüzünün her neresinde bulunursan bulun, kendini topla ve gelip sana derhal kalbini sunan yabancı karşısında mutluluk gibi, acı gibi büyük ol!
Sayfa 60 - VarlıkKitabı okudu
Dilsiz olan, öğrenilmeyen acıda büyük bir hazine saklıdır: Huzur.
Sayfa 122 - VarlıkKitabı okudu
İnsafsız adaletin damgasıyla bir kere dalgalandı mı, insanların en iyisi bile artık namusa değer vermez olur.
Sayfa 52 - VarlıkKitabı okudu
Reklam
İlgilendiğimiz insanlar bize kendilerini sevdirirler.. Bütün kalpleri açan ancak sevgidir..
Sayfa 32 - VarlıkKitabı okudu
Ben yalnız bir şey, bir tek kardeşlik tanırım: İyilik ve kötülükte aynı duygulara boyun eğen insanların kardeşliği.
Sayfa 33 - VarlıkKitabı okudu
Okumaktan dolaşmaktan ne hayır var sanki? Hem çok bilmek tehlikeliymiş.. Öyle diyorlar.. İnsanları ideal peşinde koştururmuş..
Sayfa 20 - VarlıkKitabı okudu
Midem için çok bir şey istediğim yok, ama kafamla yüreğimi iyice doyurmaya bakıyorum..
Sayfa 11 - VarlıkKitabı okudu
Reklam
Edebiyat, bizi sarhoş ederek çok kere bilgi edinmemize engel olur. Zihnimiz için edebiyat, kuşun kanatları gibidir: Kuş hiç şaşmadan uçuyorsa, kanatları değil, keskin gözleri sayesindedir.
Sayfa 65 - VarlıkKitabı okudu
Haktan, mantıktan ne anlar şu zavallı dünya? Bunlar umurunda bile değildir, o haksızlığını alabildiğine yürütür..
Sayfa 10 - VarlıkKitabı okudu
Okur. Gece gündüz başını kitaptan kaldırmaz.
Sayfa 10 - VarlıkKitabı okudu
Bazan en iyi insanların bile anlaşmalarına engel olan derin soy ve terbiye farkları vardır.
Sayfa 64 - VarlıkKitabı okudu
Kimse sevmez kötülüğü... İnsan zorla sürüklenir kötülüğe, işte bu kadar...
Sayfa 112 - VarlıkKitabı okudu