İnsanların yüce varlıkları etkilemek, onlardan bir şeyler dilemek, şükran duygularını ifade etmek, günahlarını affettirmek, kötülüklerinden korunmak gibi sebeplerle icra ettikleri çeşitli ibadet ve uygulamaların başında kurban ritüeli gelir. Kurban, günümüzde de uygulanan bir dinî ritüel olduğundan, onu tek bir disiplin çerçevesinde ele almak eksik kalacaktır. İnanç konusunu, salt bilimsel bir çözümlemeyle sunmak yetersizdir. Bu yüzden kısıtlı bir çevreye hitap etmek yerine, bilimsel veriyi geniş kitlelere taşımak daha doğru olabilir. Bu durumda bilgiyi çok yönlü bir bakış açısıyla değerlendirmek, inananları olduğu kadar inanmayanları da ikna edebilir. Bu kitapta, arkeolojik veriler ile kutsal kitaplardaki ifadeleri buluşturan ve cevabı okuyucuya bırakan bir bakış açısı takip edildi.
Arkeologların, arkeolojik materyali temel alarak geliştireceği karşılaştırmalı metodoloji aynı zamanda dinler tarihi çalışanlarına, ilahiyat mütehassıslarına, sosyologlara ve sanat tarihçilerine de büyük fayda sağlayacaktır. Kurban ritüelini evrelere ayırmak, aslında bakış açımızı kademeli olarak şekillendirmemize de neden olur. Zamanın tek bir nehir olduğu göz önünde bulundurulsa, ritüellerin de doğal bir akışa sahip olduğu anlayışı hâkim olacaktır. Tuna Akçay, Arkeolojik Veriler Işığında Antik Çağ’da Kurban Ritüeli adlı eserinde, Yunan-Roma dünyasındaki kurban ritüellerini arkeolojik materyale dayanan, disiplinlerarası bir bakış açısıyla yorumlamaktadır.
