Lüpen bir süre yine derin bir sessizliğe büründü, düşündü, sonra, "Clarisse... Clarisse!" diye mırıldandı. "Hayattan bıktığım, çok yorulduğum, umudumu yitirdiğim zaman gelip seni o küçük Arap evinde bulacağım... Evet, beni beklediğin o beyaz eve gelip bulacağım seni..."