Juan Carlos Onetti. Nam-ı diğer Herkesin ve Hiç Kimsenin Ustası.
Neden usta bir yazar ve neden okuyucular beğenmekte zorlanıyorlar?
Sanırım bir kitabı okurken illa hareket gerekmekte. Gizem, adrenalin, gerilim...gerekmekte. Belki de devrik cümlelerle kurulabilecek ve ajitasyona sıkça başvuracak bir kitap olmalı okuyacağımız kitap. Ya da ve en önemlisi okuduğumuz kitabın görünen yüzüne odaklanmamız gerek. O bize yeter der gibi.
Artık Fark Etmediğinde, hiçbir kitap bir şey anlatmayacaktır bunları bekliyorsak.
"Artık Fark Etmediğinde" ne yazık ki öyle değil ve beğenilecek bir kitap olmaktan tabii ki uzak kalır. Mesela; yozlaşmış bir toplumu, tarihten kesitleri, kavurucu sıcakları ile bir coğrafyanın iklimini, ekonomik nedenlerle insanların başvurduğu, başvurmak zorunda kaldığı yolları, caddeleri, sokakları, yolsuzlukları...anlatan, doğrudan olmasa da yazarın ya da karakterinin ağzıyla gündelik hayatı, ayna tutar gibi bize gösterip, bizden beklenen performansa kalan anlamla değer kazanan bir kitap zor beğenilecek bir kitap olsa gerek.
Hele ki günlük şeklinde yazılmış ama karmaşık bir tarihle belirtilmiş bu günlüğü bir düzende görmek istenir sanırım. Belki de dağınık bir günlüğü olduğu gibi göstermek, yazarın ve karakterlerinin doğallığından gelir.
Bir kaçış kitabı bu. Kaçış ve yeniden doğuş.
