"Ey, benim iyimser hâllerim,
Çabuk aldanışlarım,
Hep inanışlarım,
Alttan alışlarım,
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyecekleri kafama takışlarım,
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım,
Herkesi, insan yerine koyuşlarım,
Hepinize elveda…
Artık ben kimsenin,
Hiç kimsesi olmayacağım!"
Yazarın bu şiirini internette Nazım Hikmet adıyla okumuştum ve hoşuma gidince facebook'ta paylaşmıştım. Sonra bir mesaj aldım bu şiir Nazım Hikmet'in değil, benim diye.. :) Yazarla ve kitabıyla bu şekilde tanıştım. Duygularını bence çok güzel bir şekilde ifade etmiş, yazılarını ve şiirlerini beğenerek okudum.
