Artık Yoldaş Değiliz
Andor HellerArtık Yoldaş Değiliz Sözleri ve Alıntıları
Artık Yoldaş Değiliz sözleri ve alıntılarını, Artık Yoldaş Değiliz kitap alıntılarını, Artık Yoldaş Değiliz en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Onlara göre, düşünmeye vakti kalmayan insanları baskı altında tutmak çok daha kolaydı.
Belli başlı yalan fabrikalarından biri olan Szabad Nep adlı resmî komünist yayın organıydı. Başyazarı ise, herkesin çekindiği Oscar Betlen diye biriydi. Gazeteye yazı getiren her yazara şu soruyu sormaktan çok hoşlanırdı: "Bundan hükümetin yararı ne olacak?"
Öğrendiklerini bir papağan gibi tekrarlamaktan başka bir şey bilmiyorlardı. Zaten partinin onlardan istediği tek iş de buydu.
Yoksa siz de mi Batıyı kıskandırıyorsunuz
Kızılların, Macar halkına ait büyük ve günlük ihtiyaçlarla ilgilendikleri yoktu. Destekledikleri imar projeleri ise, hiçbir zaman sonuçlanmayan ve yalnızca gösteriş için yapılan bir yeraltı tüneli, çok şatafatlı bir kışla ve yarıda bırakılan bir stadyumdan başkası değildi.
"Eskunszunk, eskunszunk hogy rabok tovabb nem leszunk!"
(Yemin ediyoruz, yemin ediyoruz artık köle olmayacağız!)
Bkz: Ahmet Hakan
Bir kısım yazarlar ise, kendilerini kızıllara satmışlardı. Böyle bir ihanetin karşılığı, rahat bir hayat sürmekti ve nitekim sürüyorlardı. Parti ileri gelenleri gibi onlar da halktan uzaklaşmış haldeydiler. Her şeyin bulunduğu evlerinde, sıcacık, yumuşacık koltuklara gömülüp işçilerden ve köylülerden söz ediyorlardı.
Hükümetin çalışmalarının herhangi bir yönünü eleştirmeye cesaret eden kişi hemen görevinden kovulurdu.
Kızıl eğitimin esası din düşmanlığına yönelikti. Rahiplerle alay ediliyor ve genellikle dinin kötülenmesi için elden gelen her şeye başvuruluyordu.
Komünist yönetim, işçiyi köle gibi kullandığı halde ve sürekli olarak üretimi artırmaya zorlamasına rağmen, onların en basit ihtiyaçlarını karşılamak için hiçbir şey yapmamıştı.
Komünist yönetim altında bir işçi, işinden ayrılarak daha iyi bir iş arama hakkına sahip değildir. Böyle bir davranışta bulunursa başı derde girer, gündeliği düşürülür, yıllık izni kalkar, hatta belirli bir zaman için zorunlu çalışma cezasına çarptırılır.
Macaristan, tek başına kaldı. Birleşmiş Milletler ve hür dünya hükümetleri, Macaristan'ın müracaatlarını cevapsız bıraktılar.
Artık halk, açlık korkusuyla yaşıyordu. İşlerini kaybeden Macarlardan pek çoğu, ancak intihar yoluyla sefaletten kurtulabildi.
Üniversite öğrenimini bitiren bir öğrencinin iyi bir iş bulacağına dair herhangi garantisi düşünülemezdi. En iyi işler komünistlere veriliyordu.
Üretimi artırmak için her atölye ve fabrikanın bir verim uzmanı vardı. Bunların görevi normları, yani iş kontenjanını tesbit etmekti. Kontenjan, aslında az olan günlük ücretini alabilmesi için bir işçinin gelirli bir zamanda çıkarmaya mecbur olduğu iş miktarıdır. İşçi bu kontenjanla belirlenen miktardan az iş çıkarırsa, o gün ya ücretini alamaz ya da küçük bir bölümünü alabilir.
Meselâ bir fırında bir işçinin kontenjanı saatte 20 ekmektir. Günün birinde verim uzmanı çıkagelir. İşçiyi inceler, not alır, kronometre tutar ve "Bundan sonra senin verimin saatte 30 ekmektir" diye kestirip atar.
İnsanlığın hürriyeti için savaştığımız şu günlerde, insanların vicdanlarına, dürüstlüğüne olan inancımızı yitirmemiz doğru mu?