Okuduğum tüm kötü kitapların toplamından daha kötü bir kitap. Küfür bir üslûp meselesi bir tarz değildir. Ele avuca sığmayan sözlerin edebiyat çevresinde saygı duymasını kabul etmiyorum. Şiir saygısız bir var oluşun şımarık evladı değildir. Şiir bir kültürsüzleştirme ürünü de değildir. Ben şairim deyip değerlere özellikle dinî değerlere
Okuduğum üçüncü Eskiciyan kitabı. İlk ikisi öykülerle bayağı eğlendirmişti. Dokunduğu yerler, espriye döktüğü cümleler kara mizah bir yandan da. Bu kitabı da şiir kitabı oldu okuduklarımdan. Hoş böyle şiirler de olmuyor değil. Gerçi şiir adı altında her şey oluşturulabilir artık sanırım. Alt alta, boşluklu, anlamlı, anlamsız, uyaklı, uyaksız ne gelirse artık. Ama ben ne anlarım şiirden. Neyse. Eskiciyan yine dokunmuş bir sürü şeye. Ve yine Kara Mizah dolu. Yan anlam ya da benzer kelimeler kullanarak daha edepli olayım derdine düşmemiş hiç. Edepli dediğim de çoğunluğun, ülkenin ahlaki kurallarında bulunan edep. Buna da neyse. Güzel güzel yazmış çoğunlukla. Bu yazar okutuyor kendini.