Kitapta, Verde El-Hani, Mezarlığın Çığlığı, Düğün Şöleni ve Günahkar Halil başlığında 4 adet öykü bulunmakta. Öyküler kısa olmakla birlikte derin anlamlar içermekte. Halil Cibran'ın okuduğum ikinci kitabı. Kısa ve öz anlatımları ile dili gerçekten çok farklı bir yazar.
Verde El-Hani adlı öyküde toplum dayatmalarına karşı gelmiş bir kadın anlatılıyor. Beni en çok, genç yaşta evlendirilen bir çok kadının içlerinde yaşadıkları fırtına etkiledi. Henüz evliliğin ve aşkın ne olduğunu bilmeyecek yaşta evlendirilen kadınların, sonraki yıllarında aşkı bulmaları ancak buldukları bu aşkın kocaları olmaması durumu ele alınmış. Yazar, kanuni yasalar ve yüreğin yasalarını çarpıştırmış. Kendisine aşık olmadığını bildiği kadınla sadece gençliğinden yararlanmak suretiyle onunla evlenen adam mı, sonrasında aşık olduğu adamı kocasına tercih eden kadın mı suçludur?
Mezarlığın Çığlığı adlı öyküde, insanları yargılayarak onların hayatlarına dair verilen büyük kararların doğruluğu tartışılmış.
Düğün Şöleni adlı öyküyü ben pek sevemedim. Dedikodu üzerine biten bir aşkın hazin sonu.
Günahkar Halil adlı öykü ise güzel bir bitiriş olmuş. Manastırda yetişmiş Halil adlı bir çobanın, kliseye karşı isyan etmesi ve tam ölüm cezasına çarptırılacağı sırada yaptığı konuşma ile hakkı yenen ezilen bir halkı uyandırarak onların desteğini almasını konu almış.
