Lübnan edebiyatının Amin Maalouf ile en önlerde yer alan yazarlarından biri. Oldukça sade bir dili var. Okuyucuya mesajı verme noktasında oldukça başarılı. Yormadan , zorlamadan vermek istediği mesajı size veriyor yazar. Verde El-Hani , Mezarlığın Çığlığı , Düğün Şöleni ve Günahkar Halil adlı 4 öyküsü bizlere paranın maddiyatın her şey olmadığını , aşkın en saf halinde maddiyata yer olmadığını , adaletin tecelli edilmesinin ne kadar zor bir iş olduğunu , bize güce ve efendiye köle olmamamızı, Kula kulluk etmemizi söylüyor. Çok da güzel söylüyor.
Mezarlığın Çığlığı adlı öyküsünde yargısız , sorgusuz sualsiz emir tarafından infaz edilen 3 kişi anlatılıyor. Yazar bu öyküde adaleti, adalet dağıtanları sorguluyor. Kendileri de birer beşer olan , şaşmaya meyilli olan adalet dağıtıcılar nasıl oluyor da diğer beşerlere adalet dağıtıyor. Can alıcı sorular. Hırsızlık yaptı diye adamı idam etmekle o adamın canını çalmış olmuyor mu ? Zina yapıldığı için çırılçıplak recmedilen emir mi soylu ve iffetli ? Onları recmeden güruh çok mu namuslu ? Mesajlar yerine ulaşır elbet. Güzel bir öykü.
Kitabın son öyküsü olan Günahkar Halil de de sorgusuz sualsiz güce biat eden topluma , günahlarından utanıp sıkılarak , kiliseye başkaldırı niteliğinde bir karar alıp doğruyu , gerçeği şiar edinerek bu uğurda kiliseden kovulan adamın mesajlarını , toplumu şaha kaldırışını anlatıyor. Severek okudum.
Halil Cibran'dır.¹ Edebiyatla yakın ya da uzak ilişkisi olan hemen her okur onun "
Ermiş" adlı kitabını ya okumuş ya da ismini duymuştur.
• •
