Yöneticilerin, toplumun düzensizliği ve daimi karmaşası üzerinde hiçbir hükmü yok; adaletsizlik gitgide daha egemen hale gelmiş. Yolsuzluğun iradesizligin, asla yeterince lanetlenmemiş olan altına duyulan açlığın eşi; kıskançlık, bencillik,
zulüm, ihmalkarlık, ahmaklık, iktidar salonlarında ve meydanlarda rahatsiz edilmeden dolanıyor...