Sözler ve Alıntılar
"Umudu da, çareyi de dünyanın en pahalı şeyini satın alır gibi vereceksin insanlara! Boş yere ümitlendirmeyeceksin!"
Acının belli bir evresine geldiğinde hissettiğin aşk ve acı nefrete dönüşür, sonraki evre ise hissizliktir.
hissizliğe geldiğinde acı ve aşk biter..
nötr, boş, eksik ama daha huzurlu ve daha dingin hissedersin.. bu yüzden acının geçmesi için, onu yenmek için yeterince çekmen gerekir.. sonuna, dibine kadar ! seni hissizleştirene, en dipte olduğunu fark edip ivme kazanmaya ve yükselmeye başlayana kadar..
çünkü her acının bir son kullanma tarihi vardır !
"… Yazdım. Sığındım. Yazmak kaçmaktı, kaçtım. Aslında hep, mütemadiyen kaçtım. Ben ağlarken, bir şekilde gülmenin bir yolunu bulan insanları sevdim. Sevgisi asla yetmeyenleri sevdim. Kendimi tuttuğumda beni deli gibi seven, eğim verip kendimi akışına bırakmaya karar verdiğimde benden kaçanları... Aşık olmaya korkmadığımda ve elimde avucumda yüreğimde ne varsa verdiğimde beden köşe bucak kaçanları...
Büyüdüm. Büyükmek bir haltmış gibi, yaraları sararmış gibi, acılar benden korkup kaçarmış gibi büyüdüm. En büyük yanılgım da bu oldu. Kendimi gibi, deli gibi, tüm benliği ile seveni hiç bulamadım. Büyüdüm. Yaralarım benimle büyüdü. Sevdiklerim, büyük hayal kırıklıklarına, hayallerim, antika bir kutuya kaldırılmış eski bir daltele dönüştü.
Olmadı. Zorladım, zorladığımda hayat beni daha çok zorladı. Bırakmaya karar verdim ipleri... Mutsuzluktan ölecek hale geldim.
Biliyorum bu sözler çok tanıdık.
Bu yüzden yeni köşemin adı bu:
SIĞINAK!"
Sayfa 220Kitabı okudu
"Bazen bilemeyiz zıt düştüklerimizle ne kadar aynı olduğumuzu. Bilemeyiz yapacağımız en büyük hatanın onlara tutulmak, doğallıkları ve gerçeklikleri karşısında hayran kalmak olduğunu. Özürler susar, bekleriz... Bekleriz ki o masum sözler geri gelsin, kapatmasın gönlünü aşka. Aşka ve inanca..."
Sayfa 209Kitabı okudu
"Acının belli bir evresine geldiğinde hissettiğin aşk ve acı nefrete dönüşür. Sonraki evre ise hissizliktir. Hissizliğe geldiğinde acı ve aşk biter. Nötr, boş, eksik ama daha huzurlu ve daha dingin hissedersin. Bu yüzden acının geçmesi için, onu yenmek için yeterince çekmen gerekir. Sonuna, dibine kadar. Seni hissizleştirene, en dipte olduğunu fark edip ivme kazanmaya ve yükselmeye başlayana kadar.
Çünkü her acının bir son kullanma tarihi vardır..."
Sayfa 82Kitabı okudu
"Hayat mı demiştin sevgilim?
ALIRLAR ELİNDEN!"
undefinedKitabı okudu