içimde, karanlık bir köşede ağlayan bir kadın var. allahın unuttuğu. kucağında kurumuş ölmüş bir çocuk. bu kadına vicdan demek geçiyor içimden.
nasıl hâlâ paramparça olmadığına hayret ediyorum medeniyetimizin ona baktıkça.
sonra akşam oluyor. yüzümü okşayıp tenimi serinleten bir rüzgar esiyor. nasıl oluyor anlamıyorum. tenimle seviyorum, kanımla, saçımla, ciğerlerimle seviyorum.