Asiye
Reyhan GüneşSözler ve Alıntılar
Fakat kendinden de gizlediği bir umudu olmasını dilemişti oysa°°
İslamiyetten önce Arabistanda ki zulüm;((
- Kız kardeşin nerde?
- O, öldü.
- Hastamıydı?
- Hayır babam onu gömdü..!
Gecenin karanlık kollarında bir umut ışığı aramayı seviyordu.Bir başına kalmayı eskiden beri seviyordu..
- Anne söyler misin? Bu kuşların anası var mıdır ? Onlar benim gibi değiller değil mi anne? Öldürmeye mahkum değiller onlar. Çölün kızlı toprağına diri diri gömülmezler değil mi?
Sayfa 168Kitabı okudu
İçini rahatlattığı için artık ağlamayı da seviyordu..
Ve güldüğü zaman bile yüzünde hep aynı hüzünün, aynı dertlerin izleri vardı..