Bir kafesin içinde sağa sola çırpınan bir kuş gibiydi. Kapısını bir saniyeliğine açacak olsanız camdan dışarı çıkmanın bir yolunu bulmak için kendini pencerelere vuracak , kanatlarını bütün gücüyle çırpacak ve masmavi gökyüzüne yükselerek ona karışmaktan başka hiçbir şey istemeyecekti.
Belki de düşünceler bir köprüydü ve birinin üzerinden geçtiğinizde , güvenli bölgeden tehlikeli bölgeye geçmiş oluyordunuz. Ve bir kez karşıya geçtiniz mi , geri dönüşü yoktu.