“Bana bir erkek çocuk vermeni istiyorum.” diye tekrar etti genç adam.
Işıl’ın irileşmiş gözleri birden öfkeyle dolmuştu. “Ben de yanlış duyduğumu zannetmiştim! Bu nasıl iğrenç bir teklif böyle? Beni sınamak için yaptığınız bir şakaysa eğer…”
“Şaka değil!” dedi adam onun sözünü keserek. “O çok değer verdiğin kardeşin sayesinde bir katliam yaşandı! Burlu sülalesi tarihten tamamen silinecekti az kalsın. Senin küçümsediğin bu kaza bizim hayatımızı nasıl değiştirdi biliyor musun?” Işıl duraklamıştı. Onun öfkesi ile susmuştu. “Evimizin içi artık bir mezarlıktan farksız!”
"Işıl Derin...Bursa'dan buraya tatile gelmiş." Sesi ciddiydi. Kuruydu. Acımasızdı. "Ailemi katleden delikanlının ablası..."diye ekledi doğal bir şekilde.
İşte aynen bu kadar çaresiz bir haldeyiz anneciğim!İsmet Bey'in bize bıraktığı miras bu!Mecburen gidip çirkin ve kalbi acıyla dolu,sabit fikirli bir adama sevimli görünmeye çalışacağım.Karakterime ne kadar terz olduğunu en iyi sen bilirsin.