"Bir hayalden bir hayale geçerken sabahı karşılardım. Güneş pencereden içeri girer girmez gecenin kasvetini bitirirdi. Yıldızlar bir sonraki geceye kadar çekilirdi gökyüzünden. Ama içimdeki karanlığın tek ışığı sendin. Sen olmadan ben aydınlanamazdım. Güneş olsa da olmasada o gün sensiz yaşanacaktı çünkü. Ve ben sensizliği yaşarken hiç ağlamazdım... Sadece, yıldızlar düşerdi gözlerimden..."
- Mehmet Coşkundeniz
...
Bu kitapta yer alan yazırlar Coşkundeniz'in aşka bakışını, onu duyumsayışının yetkinliğini gözler önüne seriyor... Ve bunlardan daha önemlisi, Coşkundeniz'in köşesinin "interaktif" özelliği nedeniyle bu yazılar, aynı zamanda Türk toplumunun da aşka yaklaşımına tanıklık ediyor..
Bu kitapta yer alan yazıları okuduğumda şunu düşündüm: Bunlar gerçek aşk mektupları..
Muhatabının kim olduğunu bilmesek de hepimizin yazmak isteyebileceği türden aşk mektupları..
Tutkuyu, aşk öznesinin içinde yok oluş özlemini, acıyı ve mutlulukları dile getiriyor..
Âşıksanız, bu mektuplarda kendinizi bulacaksınız...
