Sözler ve Alıntılar
Mutluluk... ben de, seni tanıdığım günden beri hep mutlu olmanı diledim!
Hiçbir zaman ne 'asla' ne de 'daima' dememeli insan.
"Aslında bütün insanların kaderine ağlamak gerekir." diyor Noah, "ama bunu yapamayacığımıza göre, kimin arkasından ağlanmaya değeceğini iyice düşünüp kararlaştırmamız gerekir."
"Ya Bayan Hildebrand. Arkasından göz yaşı dökmeye değmez mi onun?" diye soruyorum.
"Kuşkusuz değer" oluyor Noah'ın cevabı, " Ama kimde o vefa?"
insanlar kendi çıkarları söz konusu olduğunda, büyük bir rahatlıkla gizlerler gerçeği.
Bir zamanlar çok hoşuma giden bir cümle okumuştum. Aşağı yukarı şöyle diyordu: Sonradan binlerce defa beynimi yıkadılar; ama on beşindeyken duygulu, akıllı, olgun bir insandım! Aklın yaşla ilgisi yoktur...
Ah şu bitmez tükenmez bunalımlardan, çarpıntılardan bir kurtulabilsem! Bir de şu uykusuzluktan. Ama bunlar da geçecek herhalde.
"Hoşçakal radyo, hoşçakalın mumlar. Hoşça kalın masa, iskemle, lamba, hepiniz hoşçakalın. Uzun zaman birbirimizi göremeyeceğiz çünkü." diye ayrılıyor eşyalardan, eski birer dost gibi.