İstanbul'daki bir gazetecinin tatilde arkadaşlarıyla yurt dışına gitmek yerine Nevşehir e gitmesi ve Peribacaralarında sadece kendisinin bulabildiği kime ait olduğunu bilmediği aşk mektuplarını ulaşması ve bu mektupların 367 güne bölünmesini konu alan bir kitap.
Kitabın başında yazarın kendi kabuğuna çekilmesi ve kendini yalnızlaştırması yazarlık huyu mu bilemedim o kısımlar beni gerdi. Nevşehir'e gidince bulduğu aşk mektuplarıyla içsel/aşk yolculuğuna çıkması farklı bir hava katmış. Kısa sürede değil de uzun sürede sindirerek okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Yoksa kısa sürede okuduğumdan bazı kısımlarda sıkılmadım değil.
Kimi yerlerinde uzun uzun düşündüğüm, bazi kısımlarını hızlıca geçtiğim aşk günlüğü mola verdiren kitap oldu.
