Aşk, Hürriyet, İstibdat
Burak ArtunerAşk, Hürriyet, İstibdat Sözleri ve Alıntıları
Aşk, Hürriyet, İstibdat sözleri ve alıntılarını, Aşk, Hürriyet, İstibdat kitap alıntılarını, Aşk, Hürriyet, İstibdat en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanlar ölüm anında yalnızdırlar. Ne yaptıklarını, yani gerçekte ne düşündüklerini, neyi ortaya koyduklarını yalnız kendileri bilir. Onun dışındakiler içeride kopan fırtınada verilen kararları ancak tahayyül edebilir. Ve herkes ölürken yanında sır götürmeyi sever.
Sayfa 78 - Can Yayınları
Ona göre hayal edebilen insanlar tüm insanlardan daha kudretliydi. Çünkü hayatı değiştirmek ancak hayal gücüyle mümkündü.
Tarih, özgürlük doğrultusunda ilerler.
Sayfa 90Kitabı okudu
Şehirleri çekilmez kılan,çevrendeki çekilmez insanlardır çoğu zaman.
Sayfa 92 - CanKitabı okudu
“Maria’nın yanında olmak isterdim şimdi. O nerede ne yapıyor bilmiyorum. Ama içimden bir ses, bir gün yeniden karşılaşacağımızı söylüyor. Belki yeniden İstanbul’da ya da onun memleketinde. Bir gün yeniden buluşacağız, buna inanmak istiyorum. Yaşamak için buna inanmalıyım. “
Bir yerde okumuştu, kazların hepsi sırayla liderlik ediyorlarmış uçuş sırasında. Belli mesafe gittikten sonra bir başkasına devrediyormuş liderliği. İçinden, "Onlar bizden daha demokratikmiş, yapışıp kalmıyorlarmış koltuklarına" diye geçirdi. Bizde ise lider nereye gittiğini pek bilmez. Koyun gibi onun peşinden giderler.
Sayfa 87Kitabı okudu
“Hürriyet, dört duvar arasına tıkılsan da seninle olabiliyordu. Gerçekte tüm dünya bir hapishaneden ibaret değil miydi zaten ? “
Bitmeyen oyunlarla doluydu hayat ve bitmeyen hayatlarla doluydu oyunlar.
Sayfa 154Kitabı okudu
Ona göre hayal edebilen insanlar tüm insanlardan daha kudretliydi. Çünkü hayatı değiştirmek ancak hayal gücüyle mümkündü.
Sayfa 103Kitabı okudu
Sürgün yolunda
"Hala çok geç değil. Pişman olduğunuzu padişaha arz ederseniz affedileceksiniz. Var mı pişmanlığını beyan eden?" Çıt çıkmadı ambadra. Mustafa Bey, gemi Çanakkale'ye varıp limana bir süreliğine uğradığında Yıldız'a ilk telgrafı çekti: "Af dileyen yoktur. Çanakkale'den ayrılıyoruz, Trablus'tan da bilgileri sunmaya devam edeceğim"
Sayfa 194 - Can yayınlarıKitabı okudu