“Sanki hikâyeler ihtiyar kızın gözlerine renkleri değiştiren bir gözlük takmıştı;o,ancak kenarından hisse aldığı hayatı hep bu gözlüğün arasından görür,önüne tesadüf eden çehreleri anlamak,hayatının ufak tefek vakalarına bir hüküm vermek için bütün zihninde yaşayan hikâye hatıralarına müracaat eder,onlarla bir müşabehet nispeti kurduktan sonra bir netice çıkarırdı.”