Bir balerin, bir semazene aşık olursa sonsuz ışık olur. Peki ya bir semazen, bir balerinin ateşine düşen pervane olursa ne olur 'Ben bir semazen, hasat sarısı dümdüz topraklarda dünyaya gelen, ömrün değerini iki kıtayı birleştiren bir şehirde fark eden. Ben bir semazen, şu yıldızlı gök kubbede güneşten ve aydan sonra en çok parlayana âşık olan yine ben. İstanbul'da sesleri duymak da, yıldızları görmek kadar zorken, hem Allah'ın sesini duyan, hem de en parlak yıldızıyla nefes alan bir semazenim ben. Bütün içtenliğimle anlattım size hikâyemi. Neden mi Çünkü söz uçar, yazı kalır. Kalsın istedim Sade, şu hayalden dünyada bir noktaya yadigâr. Dünya son bulana kadar anılsın istedim isimlerimiz yan yana. Âdem ile Havva, Leyla ile Mecnun, Yusuf ile Züleyha hatta Romeo ile Juliet hepsi biziz aslında. İstedim ki, âşık olan herkesi bağlayan o bağlaç kalsın bir ömür isimlerimizin arasında. Sade ile Can! İşte bu bağlacı bağlayabilmek için yazdım hikâyemi kâğıtlara.'
