Ben küçükken, şimdi inanmak zor ama ben de belli bir dönem çocukluk yaşadım, yağmurlu bir şehirde belalı bir mahalledeydi evimiz. Bolca çete vardı bazı abilerin liderlik ettiği ama küçük çocuklardan oluşan. Ben hiçbir çeteye girmedim, halbuki konuşma ve ikna etme kabiliyetim yüksektir. Başka eksiklerim varmış demek ki. Belki de işaretleri okuyamadım.
Nezir gibi bir abimiz yoktu bizim. Çeteler sadece fakirlikten kurtulmak ya da en azından bunun farkına varmak için değildi. Sadece havalı olmak içindi.
Ama o zamanlar bile sözün gücünün farkında idim. Hala öyleyim. Cihan kadar olmasa da aşka saygım var. Benden uzak olduğu sürece.
Her şey sözcükler sayesinde güç kazanır, aşk bile.
