Bence kitabın bu kadar okunmasını sağlayan öge;değişik olması.İsmi bile...
Bir kişiye klişe olmayan ama insanı derinden etkileyebilecek biraz da tuhaf bir aşk hikayesi yaz deseler,şahsen ben kimsenin tüm kadınları bir matematik problemiymiş gibi çözmeye kalkışan çapkın bir adamın gelip de kendisinden bilmem kac yaş küçük,üstelik ölmüş bir kıza(mezarındaki resminden dolayı) aşık olmasını anlatmasını beklemem.Kitaptaki sekiz bu ve benzeri insanın aklına zor gelebilecek,tuhaf aşk hikayeleri var,okunmaya değer.
Ama bir de kitaba ismini veren,kitabın yarısını kaplayan Aşk Köpekliktir kısmı var.
Ayrı ayrı kendimi üç karakterin de yerine koydum,üçünü de anlıyorum.
Stefan'ın yerinde olsam ben de aynısını yapardım maalesef...O tuğrayı atamazdım,o dört satırı yazmak zorunda hissederdim kendimi.
Ayşe'nin yerinde olsam ben de sahibini kaybetmiş bir köpek gibi sahibimi aramaya çıkar kendimi böyle kandırırdım.
Stefan'ın aşık olduğu kadına gelirsem eğer,sanırım ismi Jasmine idi. Onun da hikayesi çok ağır,o da mutlu olmayı hakediyor.O da sahibini arıyor,bu onun da hakkı.
Kısacası sonu ağır ama olması gerekenler oldu bence.
Ama yine de bazen kızlarımızı kıyaslıyorum.
İkisi de çok acı çekti.
Jasmine'nin geçmişi,Ayşe'nin bugününe çok üzüldüm.
Ah,Ahmet Ümit ah!..
