Ahmet Ümit’in okuduğum ikinci kitabı. Bu kitap da polisiye tarzının dışında çıkarak aşk üzerine kurulmuş içerisinde birden çok hikayeyi barındıran aşka cevap arayan bir aşk romanı diyebiliriz.
İçinde tam dokuz öykü yer alıyor. Bu tür kitapları seviyorum. Her hikayenin kendine has kurgusu var mekanlar, karakterler her bir hikayede farklılaşıyor. Ve hepsinin ana temasını “Aşk” oluşturuyor. Çünkü Aşk evrensel konulardan biridir. Her sanatçı farklı biçimlerde yansıtır. Yazar da bu konuya kendi bakış açısını ve yorumunu katarak aşkı çeşitlere ayırmış ve her bir başlığa kurgu katarak hikayeleştirmiş. O yüzden okurken her hikaye bana ayrı keyif verdi.
Yazar genellikle romanlarında açık ve anlaşılır üslup kullanıyor. Bu da anlatılmak istenen konunun okuyucu tarafından daha iyi kavranabilmesini sağlıyor. Birde yarattığı kişilerin ve olayların dünyasını öyle bir anlatıyor ki insanı adeta sürüklüyor. Ama benim yine de en çok beğendiğim ve kitaba da adını veren “Aşk Köpekliktir” hikayesi oldu. Hem en uzun hem de en dikkat çekici öyküydü bana göre…
Ahmet Ümit, aşkın bütün hallerini tek bir kitapta toplamış. “Aşkın elli tonu” gibi aşkın tutkusunu, bencilliğini, yanılsamasını, mucizesini, cesaretini, umudunu, özlemini, karanlığını, yıkıcılığını, çaresizliğini öykülerinde yansıtmaya çalışmış. Kısacası aşk üzerine çok şey bulabileceğiniz güzel bir kitap. Tavsiye ederim.
Ahmet Ümit 𝙥𝙤𝙡𝙞𝙨𝙞𝙮𝙚𝙨𝙞 𝙜𝙤̈𝙧𝙚𝙢𝙚𝙙𝙞𝙢.
𝙄̇𝙡𝙠 𝙗𝙤̈𝙡𝙪̈𝙢𝙡𝙚𝙧 𝙙𝙖𝙝𝙖 𝙙𝙪̈𝙨̧𝙪̈𝙠𝙩𝙪̈.
𝙁𝙖𝙠𝙖𝙩 𝙜𝙞𝙩𝙩𝙞𝙠𝙘̧𝙚 𝙖𝙠𝙨𝙞𝙮𝙤𝙣 𝙠𝙖𝙯𝙖𝙣ı𝙮𝙤𝙧𝙙𝙪...
𝙆𝙞𝙩𝙖𝙗ı𝙣 𝙮𝙖𝙧ı𝙨ı𝙣ı 𝙗𝙚𝙨̧ 𝙜𝙪̈𝙣𝙙𝙚 𝙜𝙪̈𝙣𝙙𝙚, 𝙜𝙚𝙧𝙞 𝙠𝙖𝙡𝙖𝙣 𝙨𝙤𝙣 𝙮𝙖𝙧ı𝙨ı𝙣ı 𝙗𝙞𝙧 𝙜𝙪̈𝙣𝙙𝙚 𝙤𝙠𝙪𝙙𝙪𝙢... 𝘽𝙞𝙧𝙙𝙚𝙣
