"Keşke, diye düşündü Monroe Simonov, keşke aşk bir piyanola olsaydı. Keşke piyanolanın içine takıp bir, iki, üç defa çalabileceğin, notaları ifade eden deliklerle dolu, yıpranmış, kırışmış bir kâğıt rulosu olsaydı. O zaman tek yapman gereken önüne oturup tuşların çalışması için deli gibi pedala basmak olurdu, böylece müzik her seferinde mükemmel bir şekilde akardı."
Sayfa 5