Karbon kitapların cep boylarını seviyorum. Şu ana kadar yazım, baskı hatasına rastlamadım. Ayrıca can yayınlarından George Orwell’in “1984” ve “Hayvan Çiftliği” kitaplarını da cep boy olarak almıştım. Taşıması kolay olduğu ve küçücük boyuyla okumayı benim açımdan daha kolay kıldığı için seviyorum. Bir de bu kitapları okurken ”zaten hap kadar kitap, sen neler okudun, bunları hayli hayli okursun, vaktim yok diye bahane üretme” diye kendimi motive ediyorum. Kitap okuma alışkanlığı kazanmak isteyenler için cep boy kitaplar motive edici olabilir.
Maksim Gorki’nin Aşk Rüyası’nda 12 farklı hikaye anlatılıyor. Okurken alt yahut üst tabakanın yaşam ve ölümü, insanın yaşamdaki yeri, toplumsal sorunlar gibi birçok şeyi sorgulatıyor size. Hikayelerden daha çok romanları seven ben bir iki hikayesini okurum bırakırım diye düşünmüştüm. Ama bir ikisini okuduktan sonra, bunları bu şekilde anlatan bir insan, diğer hikayelerde neyi, nasıl anlattıyor acaba merakından kitabı bir çırpıda okudum. Ve yazarın “acı” anlamına gelen “Gorki” lakabını kullanmasının sebebini daha iyi anladım.
