Aşk dolu,hüzün dolu şiirlerin derlenip can yaktığı bir şiir kitabı. Furuğ Ferruhzad yaşamı boyunca melankoli içinde boğulmuş ama şiirlerinden de anlaşıldığı üzere sevmekten hiç yorulmamış bir şair...
.
.
.
.
.
.
GAZEL
benim sesimi taşlarca dinliyorsun
taşsın hemen dinlediklerini unutuyorsun
ilkbahar sağanağısın ve pencerenin uykusunu
dürtü darbeleriyle kaçırıyorsun
okşayışın yeşil dalı olan elimi
ölü yapraklarla seviştiriyorsun
şaraptan daha sapkınsın ve gözü
yalazlara oturtuyor döndürüyorsun
ey kanımın bataklığının altın balığı
hoş olsun sarhoşluğun beni içiyorsun
sen gün batımının mor derelerisin ve gündüzü
göğsüne bastırıyor söndürüyorsun
gölgelerde, oturdu senin Furuğ’un ve uçuklaştı
gölgelerle onu neden karaya bürüyorsun?
