Başka bir insanım sevgisine muhtaç olduğum için ağlamalıydım bu kez ! Ve hiç kimsenin bana bunu verebilecek kadar zengin olmadığını kabullenerek ağlamalıyım!
Çocuk olmak, acı çekmekti; ama yine de umutla bakabilmekti geleceğe. Geleceğin olmadığını öğrenecektim elbette, biraz daha büyüyünce gördüğüm insanların acıyarak bakan yüzlerinde.
Nasıl alışır insan hayatını zavallı bir dilenci gibi herkesten sevgi dilenerek geçirmeye? Nasıl alışır bir kadın bedeninden başka hiçbir şeyinin önemsenmemesine ?!